- haratać się
- haratać się {{/stl_13}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'kaleczyć się nawzajem, ranić jeden drugiego; bić się, szamotać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Haratali się nożami. <ukr.> {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
haratać — ndk I, harataćam, harataćasz, harataćają, harataćaj, harataćał, harataćany a. IX, harataćraczę, harataćraczesz, harataćracz pot. «bić, tłuc; niszczyć, kaleczyć, ranić» Haratać rower na wybojach. Haratać ręce o ostre kamienie. Miasto haratane… … Słownik języka polskiego
haratanie — ↨ haratanie się n I rzecz. od haratać (się) … Słownik języka polskiego